รีวิว | The Mauritanian | มอริทาเนียน: พลิกคดี จองจำอำมหิต |

| มอริทาเนียน: พลิกคดี จองจำอำมหิต |

‘The Mauritanian’ หรือชื่อไทย ‘มอริทาเนียน พลิกคดี จองจำอำมหิต’ เรื่องราวของนักโทษในคดี 9/11 ที่ถูกจองจำอยู่ในคุกแถวคิวบาทั้งที่ไม่มีการตั้งข้อหาใดๆ จะว่าไป ก็คุ้นๆ เหมือนจะมีเหตุเช่นนี้เกิดขึ้นในบ้านเมืองเราเหมือนกันนะ! ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างขึ้นมาจากเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับนักโทษชาวมอริทาเนียน กับทนายหญิงผู้สวนกระแสแต่เลือกทางที่ถูกต้อง ผลงานการกำกับของ Kevin Macdonald เจ้าของผลงานอย่าง ‘The Last King of Scotland’, ‘Black Sea’ และ ‘State of Play’ งานนี้มีนักแสดงชื่อดังมาร่วมงาน ไม่พอยังประกาศศักดาขึ้นไปคว้า 1 รางวัลลูกโลกทองคำจากสาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม

หนังขึ้นต้นด้วยการบอกว่า ‘This is a real story’ ราวกับจะบอกกับคนดูไว้ก่อนเลยว่า สิ่งที่คุณกำลังจะได้เห็นนั้นเป็นเรื่องจริง เหตุการณ์ทั้งหมดหยิบมาจากชีวิตของคนที่มีอยู่จริง หลังเหตุการณ์สั่นสะเทือนขวัญของผู้คนทั่วโลก โดยเฉพาะคนสหรัฐ เมื่อเครื่องบินโดยสารสองลำถูกจี้และพุ่งเข้าชนตึกแฝดเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ มีผู้เสียชีวิตนับพัน สหรัฐนำคนที่เขาคิดว่าเกี่ยวโยงน่าสงสัยมาขังคุกกวนตานาโม แต่คนพวกนั้น มีความผิดจริงๆ ทุกคนหรือไม่?

ผู้กำกับเลือกใช้ขนาดจอปกติ ในช่วงเวลาของทนายและที่ปรึกษากระทรวงกลาโหมปรากฏในจอ แต่พอถึงช่วงเวลาที่นักโทษซาลาฮีบอกเล่าเรื่องราวในคุก ช่วงนั้น ภาพจะกลายเป็นขนาด 4:3 ซึ่งทำงานได้ดียิ่งกับเหตุการณ์ความรุนแรงที่เขาได้รับมัน เราจะรู้สึกได้ว่า สมควรแล้วหรือที่มนุษย์คนนึงจะได้รับสิ่งเหล่านี้ ไม่ว่าเขาจะกระทำผิดจริงหรือไม่ก็ตาม พร้อมทั้งตั้งคำถามในใจว่าเพียงรู้สึกสงสัยแต่ไร้ซึ่งหลักฐาน แล้วจับเขาไปขังไว้ที่กวนตานาโม คุกบนเกาะที่ได้ชื่อว่าโหดร้ายทารุณที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ที่ที่กฎหมายใดก็ไม่อาจมีผล พวกเขาเหมือนจะมีกฎของตนเอง ข้อมูลทุกอย่างถูกเซ็นเซอร์ไว้ทั้งหมด ความจริงที่เล็ดรอดออกไปจะถูกขีดทับ

ข้อมูลเกี่ยวกับภาพยนต์  | Nobody | คนธรรมดานรกเรียกพี่ |

• ประเภท: ดราม่า / ระทึกขวัญ
• ผู้กำกับ: เควิน แม็คโดนัลด์
• นำแสดงโดย: โจดี้ ฟอสเตอร์, ทาฮาร์ ราฮิม, เชย์ลีน วูดลีย์
• ความยาว: 129 นาที
• เข้าฉาย: 1 เมษายน 2021

ตัวอย่าง  | Nobody | คนธรรมดานรกเรียกพี่ |

สรุป

ดูหนังเรื่องนี้ชวนตะหงิดติดใจนึกไปถึงเหตุการณ์ใกล้ตัว รัฐที่ใช้อำนาจเกินเหตุ จับคนเข้าไปขังในคุกโดยไม่อาจระบุข้อหา คล้ายๆ กับในเรื่องที่ซาลาฮีและนักโทษอีกหลายคนที่ถูกจับตัว/ขนย้าย/นำมาขังไว้ต้องยอมรับว่า มีเสียน้ำตาอยู่บ้างกับสิ่งที่เกิดขึ้นในหนัง เศร้าใจกับโชคชะตาของคน บางคน แทนที่จะได้อยู่กับครอบครัวกลับต้องมาถูกทรมานทรกรรมในคุกบนเกาะกลางทะเล ได้ฟังเสียงทะเลแล้วนึกถึงบ้านตัวเอง มันเศร้าแค่ไหนล่ะ ตัวละครบางตัว ความคับแค้นในใจผลักดันให้เขาเลือกทำเพื่อสิ่งที่คิดว่าถูกต้อง จนวันที่ล่วงรู้ความจริง จึงพบว่าสิ่งที่ถูกต้องนั้นเป็นอีกอย่าง การตัดสินใจนั้นกลับได้มาเพียงคำว่า ‘คนทรยศ’