▶ รีวิวหนังเก่า ไซโค (Psycho)◀ Freemovie247.com

▶คลิปตัวอย่าง : ไซโค (Psycho) ◀

▶ รีวิวหนังเก่าปีค.ศ.1960 ไซโค (Psycho)◀

▶เรื่องย่อ : ไซโค (Psycho) ◀
▶ในห้องพักโรงแรมในฟีนิกซ์ในบ่ายวันศุกร์ แมเรียน เครน ( เจเน็ต ลีห์ ) และแซม ลูมิส ( จอห์น กาวิน ) คู่รักที่อยู่นอกเมืองของเธอยุติช่วงเวลาพักกลางวันที่ถูกขโมยไปพร้อมกับความขัดแย้งอีกครั้งเกี่ยวกับอนาคตของพวกเขา แมเรียนต้องการแต่งงานกับแซม แต่หนี้ที่สืบทอดมาจากพ่อและค่าเลี้ยงดูของเขาเองไม่ได้ทำให้เขามีเงินมากพอที่จะเลี้ยงดูเธอได้ตามที่เขาต้องการ อย่างที่พวกเขาเคยทำบ่อยๆ มาก่อนในการเดินทางไปทำธุรกิจที่ฟีนิกซ์ของแซม พวกเขาจึงเลิกรากับอนาคตที่ไม่แน่นอน
แมเรียนกลับมาที่สำนักงานอสังหาริมทรัพย์ซึ่งเธอทำงานเป็นเลขานุการ โดยมาถึงก่อนเจ้านายของเธอ โลเวอรี ( วอห์น เทย์เลอร์ ) และลูกค้าของเขา แคสสิดี้ ( แฟรงค์ อัลเบิร์ตสัน )) ที่ซื้อบ้านจากโลเวอรี่ด้วยเงินสด 40,000 ดอลลาร์ โลเวอรีบอกให้แมเรียนนำเงินไปใส่ในตู้เซฟที่ธนาคารจนถึงวันจันทร์ แมเรียนปวดหัวจึงขอพักผ่อนหลังจากไปทำธุระที่ธนาคาร

แต่แมเรียนไม่ไปธนาคาร เธอตัดสินใจเก็บเงิน เก็บกระเป๋าเดินทาง และเริ่มขับรถออกไปนอกเมือง เพียงเพื่อจะพบเจ้านายของเธอที่สี่แยกซึ่งเขามองเธอด้วยความสงสัย กังวลว่าเธอจะถูกค้นพบแล้ว เธอยังคงเดินทางออกจากเมืองระหว่างทางไปแฟร์เวล แคลิฟอร์เนียที่แซมอาศัยอยู่ ตลอดเวลาที่เธอเอาแต่มองข้างหลัง กลัวว่าเธอจะถูกตาม เธอขับรถได้ดีในตอนกลางคืนและจอดรถริมถนนเพื่อนอนหลับ
เช้าตรู่ตำรวจทางหลวง ( มอร์ตมิลส์) หยุดเพื่อตรวจสอบรถที่จอดอยู่ของเธอ และปลุกเธอให้ตื่น ด้วยความตกใจและประหม่า เธอกระตุ้นความสงสัยของตำรวจสายตรวจ เขาดูใบอนุญาตและทะเบียนของเธอ โดยจดเลขทะเบียนรถไว้ เขายอมให้เธอไปต่อ แต่ตามเธอไปซักพัก ซึ่งทำให้ Marion กระวนกระวายใจมากขึ้น
เมื่อตระหนักว่ารถของเธอสามารถปล่อยเธอไปได้ง่ายๆ แมเรียนจึงตัดสินใจแลกเปลี่ยนรถคันนี้กับรถคันอื่น เธอแวะที่ลานรถใช้แล้ว รีบจ่ายเงินสดให้พนักงานขาย ( จอห์น แอนเดอร์สัน ) 700 ดอลลาร์เป็นเงินสดเพื่อทดแทนที่น่าจะเป็นไปได้ และทำข้อตกลงให้เสร็จสิ้นโดยที่ตำรวจทางหลวงคนเดียวกันคอยเฝ้าดูอยู่ฝั่งตรงข้าม ด้วยความประหม่า เธอขับรถออกไปและเดินต่อไปยังแฟร์เวล

เมื่อค่ำคืนมาถึงในวันที่สองนี้ ด้วยความกลัวว่าจะไล่ตามรอบ ๆ ตัวเธอ เธอจึงขับเข้าไปในพายุฝน มองไม่เห็นถนนอย่างชัดเจน เธอมองเห็นสัญญาณไฟของ Bates Motel และตัดสินใจที่จะพักห้องหนึ่งคืน เนื่องจากไม่มีรถคันอื่นที่นั่น และไม่มีใครอยู่ในสำนักงานของโมเต็ล เธอจึงบีบแตรของเธอเมื่อเห็นไฟในบ้านหลังโมเต็ล และเงาในหน้าต่าง มีคนรีบไปตามทางเพื่อทักทายเธอ และเขาก็แนะนำตัวเองว่านอร์แมน เบตส์ ( แอนโธนี่ เพอร์กินส์). เขาเป็นชายหนุ่มที่พูดน้อยและขี้อายที่บอกแมเรียนว่าเขาอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่กับแม่ของเขา เขาแสดงความคิดเห็นว่าโมเทลไม่ค่อยมีแขกอีกต่อไปเนื่องจากรัฐใหม่เลี่ยงทางหลวงในท้องถิ่น และแมเรียนก็ตระหนักว่าเธออาจเลี้ยวผิดจากพายุ แมเรียนยังคงกังวลว่าจะถูกตำรวจติดตาม แมเรียนยังจดทะเบียนโดยใช้ชื่อปลอม และนอร์แมนก็พาเธอไปที่กระท่อม 1 ข้างสำนักงาน เมื่อเธอถามเกี่ยวกับอาหาร แมเรียนก็รู้ว่าแฟร์เวลอยู่ห่างออกไปเพียงสิบห้าไมล์
นอร์แมนเสนอที่จะแบ่งปันอาหารมื้อเย็นของเขากับเธอ เพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องออกไปตากฝนอีก และเขาก็กลับบ้าน เธอเริ่มแกะกล่อง ใช้เวลาในการห่อเงินในหนังสือพิมพ์ที่เธอวางไว้บนโต๊ะเตียง จากนั้นเธอก็ได้ยินการโต้เถียงกันระหว่างนอร์แมนกับแม่ของเขาที่มาจากบ้าน ดูเหมือนว่าคุณแม่เบตส์จะมีความคิดเห็นต่ำเกี่ยวกับหญิงสาว และไม่ต้องการให้นอร์แมนคบหาสมาคมกับพวกเธอ นอร์แมนกลับมาที่โมเต็ลพร้อมกับแซนด์วิชและนม และเชิญแมเรียนให้มาร่วมกับเขาที่ห้องนั่งเล่นหลังโต๊ะเช็คอิน

แมเรียนตกตะลึงกับตุ๊กตานกที่เต็มห้องนั่งเล่น ซึ่งเป็นผลงานงานอดิเรกของเขา ในการสนทนาเรื่องแซนด์วิช นอร์แมนพูดถึงการถูกขัง ในขณะที่แมเรียนรู้สึกว่าติดอยู่กับการตัดสินใจที่เร่งรีบครั้งล่าสุดของเธอ นอร์แมนก็ติดอยู่อย่างถาวรมากขึ้นในการอยู่ร่วมกับแม่และความบ้าคลั่งของเธอ แต่อย่างที่นอร์แมนตั้งข้อสังเกตว่า “บางครั้งพวกเราก็บ้าไปหน่อย” สถานการณ์ของนอร์แมนเป็นเรื่องเตือนใจ แมเรียนจึงตัดสินใจกลับไปฟีนิกซ์เพื่อชดใช้ และพยายามดึงตัวเองออกจากกับดักที่เธอเคยเข้าไปก่อนที่จะสายเกินไป
เมื่อแมเรียนกลับเข้าไปในห้องของเธอ นอร์แมนก็หยิบภาพจากผนังลงมาและมองผ่านช่องมองที่เขาเห็นแมเรียนเปลี่ยนไป ด้วยความรุนแรงครั้งใหม่ นอร์แมนจึงรีบขึ้นเขาและเข้าไปในบ้าน
ในห้องของเธอ แมเรียนนั่งในชุดคลุมของเธอและคำนวณตัวเลขบางส่วน โดยคิดหาวิธีที่จะจ่ายคืน 700 ดอลลาร์ที่เธอใช้ไปแล้ว จากนั้นเธอก็ฉีกกระดาษที่บรรจุร่างนั้นและทิ้งขยะลงชักโครก ด้วยความสบายใจที่เพิ่งค้นพบ เธอถอดเสื้อคลุมและรองเท้าแตะออก แล้วก้าวเข้าไปในอ่างเพื่อเพลิดเพลินกับการอาบน้ำชำระล้าง

ประตูห้องน้ำเปิดออกโดยไม่มีใครเห็นข้างหลังเธอ ร่างหนึ่งเข้ามาใกล้แล้วดึงม่านอาบน้ำกลับ มันเป็นร่างเงาของหญิงชราที่ถือมีดทำครัวเล่มใหญ่ มาริออนร้องลั่น ใบมีดลอยสูงขึ้นไปในอากาศแล้วโจมตีและกระแทกซ้ำแล้วซ้ำอีก แมเรียนไม่สามารถหลบหนีการฟันที่คมกริบของมีดได้ การจู่โจมอย่างดุเดือดยังคงดำเนินต่อไป จากนั้นนักฆ่าของเธอก็จากไป แมเรียนทรุดตัวลง เอื้อมมือไปหยิบม่านอาบน้ำซึ่งรับน้ำหนักไว้ไม่ไหว แล้วเธอก็ตกลงมาที่ขอบอ่าง ฝักบัวอาบน้ำยังคงไหลผ่านเธอในขณะที่เลือดของเธอไหลลงท่อระบายน้ำ ดวงตาที่ไร้ชีวิตของเธอจับจ้องไปที่การจ้องมองที่สิ้นหวังครั้งสุดท้าย
จากบ้าน เสียงของนอร์แมนตะโกนออกมาด้วยความตกใจ “แม่! โอ้ พระเจ้า แม่! เลือด! เลือด!” เขาวิ่งลงมาบนเนินเขาและเข้าไปในกระท่อมของแมเรียนเพื่อค้นหาผลพวงของการโจมตีด้วยมีดของแม่ เขารีบทำความสะอาดที่เกิดเหตุ เขาเอาร่างของ Marion มาคลุมด้วยม่านอาบน้ำและวางเธอไว้ในท้ายรถของเธอ และรวบรวมข้าวของของเธอไว้ในท้ายรถด้วย ในวินาทีสุดท้าย เขามองเห็นหนังสือพิมพ์บนโต๊ะและโยนมันลงในหีบ โดยไม่รู้ว่ามันมีเงินที่ขโมยมา เขาขับรถไปที่หนองน้ำใกล้กับโมเต็ล ซึ่งเขาดันรถเข้าไปและมองดูรถค่อยๆ หายไปในความมืดมิด

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา แซม ลูมิสนั่งอยู่ที่สำนักงานหลังร้านฮาร์ดแวร์ของเขาในแฟร์เวล และเขียนจดหมายถึงแมเรียน เขาเปลี่ยนใจแล้ว และหากยังไม่สายเกินไป เขาก็อยากจะแต่งงานกับเธอทันที แม้ว่าตอนนี้การเงินของเขาจะมีจำกัด Lila Crane ( Vera Miles ) น้องสาวของ Marion เข้ามาในร้านและถามว่า Marion อยู่ที่นั่นไหม แซมบอกเธอว่าเธอไม่ใช่ นักสืบเอกชนชื่อ Arbogast ( Martin Balsam ) ก็เข้าไปในร้านและถามหาที่อยู่ของ Marion เขาสนใจที่จะกู้คืนเงินที่ถูกขโมยไปจำนวน 40,000 ดอลลาร์ ซึ่งไลล่ารู้ แต่แซมไม่รู้ Arbogast เชื่อว่า Marion อยู่ที่ไหนสักแห่งในเมืองนี้ใกล้กับแฟนหนุ่มของเธอ เขาจึงออกเดินทางไปค้นหาโรงแรมและหอพักรอบ Fairvale เพื่อตามหาเธอ
เมื่อ Arbogast ไปถึง Bates Motel นอร์แมนบอกเขาว่าเขาไม่ได้เจอ Marion และยังไม่มีแขกมาเยี่ยมเยียนมาหลายสัปดาห์แล้ว แต่ Arbogast มองดูทะเบียนและเห็นลายเซ็นปลอมในลายมือของ Marion เขาโกหกว่าไม่มีแขกมาพักที่นี่ นอร์แมนยอมรับว่าจำเธอได้ตอนนี้ และบอกว่าเธอพักในคืนวันเสาร์นั้นและออกเดินทางแต่เช้าตรู่ของวันอาทิตย์ Arbogast มองเห็นเงาของแม่นั่งอยู่ที่หน้าต่างบ้านและขอพบเธอ แต่นอร์แมนปฏิเสธ โดยบอกว่าแม่ของเขาเป็นคนพิการและไม่ควรถูกรบกวน เมื่อนอร์แมนละเลยความรู้สึกที่แม่มีต่อแมเรียน อาร์โบกัสท์ตั้งใจแน่วแน่ที่จะคุยกับเธอ แต่นอร์แมนยืนยันว่าเขาจะจากไป