รีวิว "The Whale เหงา เท่า วาฬ" Freemovie247.com

“The Whale เหงา เท่า วาฬ” ที่เราบอกอย่างสุภาพที่สุดได้แค่ว่า… “กรุณาช่วยปาออสการ์ใส่เขาที!”

The Whale เหงา เท่า วาฬ ว่าด้วยชีวิตของ ชาร์ลี ครูสอนภาษาอังกฤษผู้ป่วยเป็นโรคอ้วนขั้นวิกฤต กับน้ำหนักตัวมากถึง 600 ปอนด์ จากภาวะการกินเกินขนาดนี้เกิดขึ้นจากการถูกทอดทิ้งและการจากไปของคู่รักแฟนหนุ่มของเขา ทำให้เขาตกอยู่ในช่วงเวลาอันแสนเจ็บปวดและทนทุกข์ ขณะเดียวกันนั้นเขาก็อยากจะกลับไปสานสัมพันธ์กับลูกสาววัย 17 ปีของตัวเอง เพราะคาดหวังว่ามันจะเป็นโอกาสสุดท้ายที่เขาจะทำมันได้

นี่คือผลงานการกำกับของผู้กำกับลูกรักเคมีรางวัลต่าง ๆ และมักจะสร้างหนังที่ทำให้เกิดกระแสทั้งชอบทั้งเกลียดได้ในเวลาเดียวกัน อย่าง “ดาร์เรน อโรนอฟสกี” หลังจากที่พักเบรกจากการทำหนังไป 3-4 ปี จากผลงานเรื่องก่อนที่ยังสะพรึงในใจผู้ชมอยู่ กลับมาในคราวนี้ถือว่าเขาได้ปรับโหมดและมุมมองได้ซอฟต์ลงไปตั้งเยอะ แต่ก็ยังปล่อยลีลาอันจัดจ้านในฐานะคนทำยังเอาไว้ได้อย่างเต็มเปี่ยมเช่นเคย

บทหนัง Thw Whale ถือว่าดัดแปลงมาจากบทละครเวทีขนาดเล็กที่ชื่อเดียวและเคยเปิดการแสดงไปเมื่อปี 2012 โดยที่ในเวอร์ชั่นหนังก็ยังคงได้ “ซามูแอล ดี. ฮันเตอร์” ต้นฉบับผู้เขียนบทละครมาทำการเขียนบทหนังให้ด้วย และนั่นเป็นข้อดีที่ได้เจ้าของบทประพันธ์มารับหน้าที่แปลงบทหนังเอง พร้อมกับใส่วิสัยทัศน์และมุมมองต่าง ๆ ที่เป็นการขยายความและเสาะมุมที่จะเข้ากับการเล่าเรื่องออกมาเป็นภาพบนจอใหญ่ได้

แน่นอนว่าบทหนัง The Whale อาจจะไม่ใช่บทหนังที่เข้าใจได้ง่าย ๆ แบบไม่ต้องคิดวิเคราะห์ใด ๆ เลย เพราะด้วยภาษาและการร้องเรียงในหนังเรื่องนี้นั้น ถือว่าผู้ชมอาจจะต้องเก็บกลับมาคิดทบทวนตามเสมอ ๆ แม้ว่าโดยรวมนั้นนี่จะไม่ใช่หนังที่ดูได้ยากอะไร ถึงจะยังมีกลิ่นอายแบบหนัง ดาร์เรน อโรนอฟสกี อยู่ แต่กลับไม่ใช่งานศิลป์ที่ต้องตีลังกาดูอะไรแบบนั้น

จะว่าไปแล้ว The Whale ค่อนข้างเล่าเรื่องได้เรียบง่ายด้วยซ้ำ เหมือนหยิบเอาฉากละครเวทีโรงเล็กมาร้อยเรียงตามลำดับบนจอใหญ่ เพราะหนังเรื่องนี้แทบจะใช้โปรดักชั่นและฉากหลัก ๆ อยู่แค่เพียงฉากด้วยตลอดทั้งเรื่องเลยด้วยซ้ำ เป็นการเซ็ตฉากเดียวที่ใช้งานได้ทุกซอกมุมอย่างได้ประโยชน์ในทุกส่วนจริง ๆ อีกส่วนที่ต้องชื่นชมก็คืองานออกแบบการแต่งหน้าและทำผมเรื่องนี้ เพราะต้องเนรมิตร่างผู้ป่วยอ้วนขั้นวิกฤตอยู่บนตัวนักแสดง ที่ผลลัพธ์ที่ออกมาถือว่าน่าประทับใจไม่น้อยเลย

และองค์ประกอบสำคัญที่สุดของหนังเรื่องนี้จะเป็นอื่นไปไม่ได้ นอกจากนี้องก์ทางการแสดง แทบจะลุกยืนปรบมือดัง ๆ กับการแสดงของ เบรนแดน เฟรเซอร์ ที่ทั้งคมคาย บาดลึก และเฉียบคมมาก ๆ การที่ได้นั่งดูนักแสดงทำการแสดงแบบดีจัดจ้านเช่นนี้อยู่ตรงหน้า เพียงเท่านี้ก็ถือว่าเป็นคืนกำไรให้กับคนดูได้อย่างเต็มอกเต็มใจแล้ว

เบรนแดน เฟรเซอร์ ที่แทบจะเฟดตัวและห่างหายไปจากผลงานการแสดงหนังกระแสหลักและกระแสรองของฮอลลิวูดไปหลายปี เพราะปมอื้อฉาวที่เขาถูกใส่ร้ายป่ายสี จนเกิดความเข้าใจและถูกแบนในวงการไปในที่สุด (เพราะการเรียกร้องสิทธิและกล่าวอ้างผู้มีอิทธิพลในวงการบันเทิง) การกลับมาครั้งนี้ถือว่าสมศักดิ์ศรีสุด ๆ เขาพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า เขาเกิดมาเพื่อเป็นนักแสดง และในเรื่องนี้เขาไม่จำเป็นต้องปัดฝุ่นการแสดงเลยแม้แต่น้อย

การแสดงของ เบรนแดน เฟรเซอร์ สมควรอย่างยิ่งที่จะมอบรางวัลให้กับเขา ไม่ใช่เพราะความสงสารและน่าเห็นใจกับสิ่งที่เขาเคยเผชิญมากับวงการฮอลลิวูด แต่ตามเนื้อผ้าจากผลงานการแสดงของเขาในเรื่องนี้ เขาได้พิสูจน์ให้เห็นอย่างเด่นชัดแล้วว่า เขาคือนักแสดงมืออาชีพตัวจริง และถ่ายทอดออกมาได้น่าประทับใจ ทั้งขนลุกขนพองในหลาย ๆ ซีน

และไม่ใช่แค่เพียง เบรนแดน เฟรเซอร์ คนเดียวเท่านั้น The Whale มาพร้อมกับความเป็นทีมเวิร์กของทีมนักแสดง ที่กล้าการันตีได้เลยว่า นักแสดงทุกคนในเรื่องนี้เล่นกันดีทุกคน ไม่ว่าจะเป็น “ซาดี้ ซิงค์” ดาวรุ่งสาวที่ปล่อยพลังระเบิดทางการแสดงได้อย่างน่าประหลาดใจ ขณะเดียวกันผู้ชมก็ไม่อาจละสายตาจาก “ฮง เชา” ที่มอบพร้อมกับการแสดงที่แสนจะเป็นธรรมชาติ น้อยแต่มากและทรงพลังในทุก ๆ ซีน

ในท้ายที่สุด ถึงแม้ว่า The Whale เหงา เท่า วาฬ เรื่องนี้จะไม่ได้เป็นหนังที่มีสเกลงานสร้างที่ยิ่งใหญ่ ไม่ได้มีโปรดักชั่นที่อลังการ เทียบเคียงสู้กับหนังเรื่องอื่น ๆ ได้ แต่หนังมีดีและโดดเด่นสุด ๆ ในด้านการแสดงของทีมนักแสดง ที่กล้าพูดได้เลยว่าน่าจะดีที่สุดของออสการ์ปีนี้แล้ว บัดนี้อาจจะเทใจและขอเชียร์ให้ เบรนแดน เฟรเซอร์ สามารถคว้าออสการ์ตัวแรกในชีวิตได้สำเร็จ เพราะวันนี้เขาได้พิสูจน์ให้เราได้เห็นเป็นประจักษ์ในหนังเรื่องนี้แล้วว่า…เขาเหมาะสมจริง